เรามาพูดถึงผักพื้นบ้านของภาคเหนือของเรากันดีกว่า
ผักแต่ละชนิดนั้นมีคุณค่าทางโภชนาการและสรรพคุณทางสมุนไพรไทยอย่างไร
เรามาทำความรู้จักกับผักชนิดหนึ่งซึ่งหลายคนอาจจะยังไม่รู้จักหรือเคยได้ยินมาก่อน
คือ ผักเซียงดา เป็นผักพื้นบ้านของภาคเหนือ ใบสีเขียวเข้ม
รสชาดหวานมันแบบที่ผักอื่นไม่มีทางสู้ได้
คนทางเหนือจะคุ้นเคยกับผักชนิดนี้ดีว่าอร่อยแค่ไหน ผักเซียงดา เป็นไม้เถาเลื้อย
ความยาวของเถาเลื้อยไปได้ไกลตามอายุของใไม้นั้น ลำต้นสีเขียว
ทุกส่วนของต้นที่อยู่เหนือดินมียางสีขาว ขนาดของลำต้นมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.5-5 ซม. ใบเป็นใบเดี่ยว
สีเขียวเข้ม หน้าใบเรียบหรือมีคลื่นเล็กน้อยใบมีรูปกลมรี ปลายแหลม ฐานใบแหลม ก้านใบยาว 3.5
– 6 ซม. ใบกว้าง 9-11 ซม. ใบยาว 14.5 – 18.5 ซม. ไม่มีขน
ใบออกจากข้อเรียงเป็นคู่ตรงข้ามกัน ผักเซียงดามักปลูกเรียงเป็นแผงตามริมรั้วบ้าน
สามารถเด็กยอดมากินได้เกือบทุกสัปดาห์ ขึ้นง่ายยิ่งฝนตกมันจะขยันแตกยอด
ยิ่งเก็บยิ่งแตกยอด เนื่องจากเป็นผักพื้นบ้านจึงปลูกทิ้งๆ ขว้างๆ ได้
ไม่ต้องใส่ปุ๋ย ไม่ต้องห่วงว่าจะมีแมลงไปกัดกิน
ดังนั้นการกินผักเซียงดา
โดยเฉพาะที่ปลูกเองจึงมั่นใจได้ว่าไม่มีสารพิษมาทำอันตรายเรา
ผักเซียงดามีประโยชน์มากมาย โบราณเขาถือเป็นยาเย็นใช้เป็นยาลดไข้ อย่างเด็กเล็กๆ
มีไข้สูง เขาจะเอาใบมาตำแล้วปิดกระหม่อมเด็ก ในสมัยใหม่
เรารู้ว่าใบที่มีสีเขียวปี๋ของมันมี เบตาแคโรทีนอยู่มาก
จึงเป็นผักทีี่มีสารต้านอนุมูลอิสระอยู่มาก ต่อมาเรารู้อีกว่า ใบผักเซึยงดา
สามารถลดระดับน้ำตาลในเลือดในรายที่เป้นเบาหวานได้อย่างดี ล่าสุดนักวิทยาศาสตร์พบว่าผักเซียงดาเป็นสารต้านอนุมูลอิสระฤทธิ์แรง มีดัชนีของสารแอนติออกซิแดนท์สูงมากถึง16.04
ผักเซียงดามีสารประกอบฟ๊นอลิค
ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระและวิตามินซีสูงมาก
ทั้งหมดนี้ทำให้ผักเซียงดามีบทบาทเป็นสารป้องกันและต้านมะเร็งได้ดี
ทุกวันนี้ผักเซียงดาเป็นสินค้าส่งออกไปญี่ปุ่น
เพระาคนญี่ปุ่นถนัดนักในการหาพืชผักที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพมาบริโภค
บ้านเขาเป็นเกาะ ความหลากหลายทางชีวภาพมีน้อยกว่าบ้านเรา
คิดแล้วน่าเสียดายที่คนญี่ปุ่นรู้คุณค่าของ "ผักเซียงดา" แต่คนไทยส่วนใหญ่ยังไม่รู้จักหน้าตาของมันและยังไม่รู้จะเอามาทำอะไรกินเลย